Son hutbesinde Ramazanın manevi ikliminden istifade edebilmeyi anlatan İhsan Şenocak Hoca eski Ramazanlardan verdiği örneklerle birlikte Ümmet'in şimdiki Ramazanlarını ele ale alıyor.
Eskiden Ümmet Ramazanda ağlardı. Fakat onlar Ramazan-ı Şerif'in gidişine hüzünlenirdi. Şimdi ise onun mana ve mefhumundan uzaklaşan, bu yüzden de Ramazan'la dünyamıza nelerin geldiğini, "elveda" deyince ise nelerin gittiğini fark edemeyen çağın Müslümanları, Ramazan'a girerken tutsak mabetlere, "Allah-u Ekber" dedi diye hapsedilenlere ağlıyor. Kahire'de, Şam'da, Bağdat'ta, Doğu Türkistan'da kadınlar, çocuklar şehitlerinin acılarıyla Ramazan'a "Merhaba Ey Şehr-i Gufran" demenin burukluğunu yaşıyor.