Siyaset Dili
Ahmet SEVEN - SAMSUN BÜLTEN
Mehmet Akif Ersoy'un yeri geldiğinde hatırlatmaya çalıştığımız güzel bir sözü vardır:
"Edebin olmadığı yerde edebiyatta yoktur" der.
Edebin olmadığı yerde yalnız edebiyat değil, siyasette, ticarette yoktur.
Mevlana “Testinin içinde ne varsa, dışarıya o sızar” diyor.
"Üslubu beyan aynıyle insan" ifadesi ne kadar doğrudur?
Demek ister ki kişi kendi karakterini sözüyle yansıtır. Sözü ne ise kişi de odur.
Türkiye 2024 yerel Seçimlerine gidiyor.
Aday adayları sahada kendilerini ifade etmeye çalışıyor.
Vatandaşın adayların projelerinden önce kullandıkları dile dikkat ettiklerini görüyorum.
Kavga istemiyor, polemik istemiyor.
Karşılarında siyaset efendisi görmek istiyor.
Dede Korku Ozan çevik dilli olur der. Siyasetçi çevik dilli olmalı fakat kırıcı rencide edici bir dil kullanmamalıdır.
Başkasının hatasından kendisine fazilet çıkarmaya çalışmamalıdır.
Vatandaşın gözünde başarılı bir siyasetçi kullandığı dili yani üslubu ile bir anda değerini düşürebilmektedir.
Siyaseti çamurlaştıran değil, çamurları kurutan, yeni ufuklar açan kişi ve söylemlere ihtiyaç vardır.
Başkalarının kontrol ettiği dilden uzaklaşıp kendi dili ile hareket edebilen siyasetçi aynı anda özgür ve muktedir olabileceği anlamını taşımaktadır.
Bilindiği gibi kavgacı rencide edici kırıcı hatta yumruk sallayıcı bir dil cesaretin değil korkaklığın ifadesidir. Öz güven mahrumiyetinin tezahürüdür.
Kişinin kendine güven içerisinde olduğunu hissettirmek için avazı çıktığı kadar bağırması gerekmiyor.
Bunu ifade edebilmek için sesini yükseltmesi kafidir. Bağırmak ve sesini yükseltmek hitabette aynı şey değildir.
Kısacası siyaseti kötü üslup ile karıştıranlar değil, siyasete nezaket kazandıranlar bu yarışta daha önde olacaklardır.