Önce hikâyeyi anlatayım.
Derler ki Nasrettin Hoca sabun yapar satarmış.
Ancak üç kuruşa mal ettiği sabunu iki kuruşa satınca hanımı herif demiş bu nasıl ticaret böyle.
Üç kuruşa üret, iki kuruşa sat.
Amacın ne senin?
Hoca hanım demiş, öyle deme. Bak bu toplumda bana sabuncu,sana da sabuncunun karısı diyorlar.
Eğer bu işi yapmasam bize ne de diyecekler?"
Milletvekili aday adayıyım diye ortaya çıkanların bir kısmına bakıyorum.
Çoğu bu sabuncu hikâyesinden farkları yok.
Daha öncede defalarca yazdım.
Veririz üç beş kuruş adımız milletvekili aday adayı olarak anılır.
Bundan bende ailemde payını alır diye düşünüyorlar.
Ne iş be.
Milletvekili aday adayıydı.
Şu havaya bak sen.
Hava değil cılklık cıvıklıktan başka bir şey değil.
Siyaset kurumunu da küçültüyorlar.
Kendileri gibi basitleştiriyorlar.
Halkı enayi yerine koyuyorlar.
Altyapıları yok.
Hayatları emret efendim deyip, el pençe durmakla geçmiş.
Müdürlük yapıyorlarsa yerlerini korumak istiyorlar.
Ya da biraz yukarı çıkıp daire başkanı olurum hayalini taşıyorlar.
O da olmazsa gelecek yerel seçimlerde belediye başkanı adaylığı.
Yine aynı basitlik.
Ciddi olanlara lafım yok.
Onları zaten ben de biliyorum, toplum da biliyor.
Yaşı tutan, TC. vatandaşı olan herkes aday olabilir buna kimin sözü olabilir ki.
Fakat her şeyin bir ölçüsü var.
İnsan kendini biraz ölçer biçer.
Neyim nerdeyim kimim der.
İşi sabunculuğa dökmenin ne anlamı var?
Adam çıkmış ne olur yani 5/6 bin Tl harcarım olur biter.
Namım bana kar kalır diyor.
Böyle nam olmaz olsun.
Adamla dalga geçerler.
Artık bu numara sökmüyor.
Elbette bunun geçmişle ilgili bir günahı var.
Adam aday adayıydı ya getirin müdür yapın, terfi ettirin,özellik verin?
Ayrıcalıklar verin.
Büyük yanlışlık bunlar.
Yapıldı bu yaptılar da hala da yapıyorlar.
Bugünden itibaren bunlara sabuncu hikâyesini hatırlatacağım.
Gitsinler sabun satsınlar.
Daha çok işe yararlar.
Benim asıl amacım bu kurumun yani siyaset kurumunun basite alınmaması.
Her kim ki buna müsaade ediyorsa vebal altındadır.