Nerede o eski bayramlar diyor.
Peki nerede o eski insanlar?
Bayramı bayram yapan zaman değil insandır.
İnsanın fıtratında, elinde var olanı değerlendirmekte var, elinde olmayan için hayıflanmakta vardır.
Fakat çoğu ikinciyi tercih eder.
Yani var olmayanın ardından ağıt yakar.
Nerede o eski bayramlar diyoruz ya?
Peki nerede o eski misafirlikler...
Birbirlerine karşı saygı ve sevgiler.
Aynı apartmanda oturdukları halde birbirine selam vermeyen merhaba demeyen, bir nasılsınız ifadesini çok görenler oturmuş ah nerede o eski bayramlar diye hayıflanıyor.
O eski bayramları önlerine getirseniz tanımazdan gelir.
Aşık Veyselin sözleri geliyor aklıma.
"Güzelliğin on para etmez,
Bu bendeki aşk olmasa" diyor ya.
Sende bayram havası olmadıkça on bayram geçse neye yarar?
Meşguliyetlerden hayat şartlarından yola çıkarak modern mazeretler üreteceksiniz.
Bugün üç beş kişinin oturduğu 120-150 metrekarelik evlerde o nerede eski bayramlar diye hayıflandığınız zamanlarda iki hatta üç aile yaşardı.
Şimdi o evleri görseniz dönüp bakmazsınız bile.
Hem o zamanların insanı varoş hayatı yaşadılar.
Şimdi öyle sokaklar görseniz geçmezsiniz.
O evleri görseniz yüzünüzü buruşturur burada yaşanır mı dersiniz.
Hem de hayıflandığın nerede o eski bayramlar dediğin bayramları yaşadılar.
Bayram şekerlerini zor alırlardı.
Fakat şekerleri tatlıydı.
Çocuklar eğer alınabildiyse bayramlık ayakkabıları ile yatarlardı.
Anlamak istemeyene ne söylersek söyleyelim.
Anlayan anlamıştır sanırım.
Kaç kişiyi çıkarsız menfaatsiz samimi olarak arayıp sordunuz?
Yıllarca arkadaşlık yaptığınız insanlara karşı egonuzu yenebildiniz mi?
Yine o paspas edilesi nefsinizin altında ezilip boş ver o beni arasın diyerek gaflet çamuruna mı battınız.
Büyük adamlık tuzağına düşerek küçüldünüz değil mi?
Sonra o sosyal medya denilen arenada kendinizden büyük sözler savurup durdunuz.
Hiç kendinize ben bunları yapıyor muyum diye sormadınız.
NEREDE O ESKİ BAYRAMLAR BİLİYOR MUSUNUZ?
