Kurbağaların yarışı
Günümüzde etki altında kalmayan insan çok azdır. Mahalle baskısı da diyorlar. Artık buna teknoloji baskısı da eklendi.
İnsanlar arasında kendi olma yolunda yarışı kazanan pek az.
Kendi gibi görünüp başkalarını istediği gibi yaşayanlar çoğaldı.
Kısacası: İnsanlar kendilerini dinleyemedikleri bir zaman diliminde yaşıyor.
Gelin aşağıdaki öyküyü birlikte okuyalım...
Bir gün kurbağalar arasında bir yarış düzenlenir.
Amaç bir tepenin en üst noktasında bulunan kuleye tırmanmaktır. Seyretmeye gelenler kurbağalar asla tepeye tırmanamayacaklarını düşünmektedirler.
Üstelik; ‘Yazık, asla oraya ulaşamazsınız’ diyerek laf atmaktadırlar.
Kurbağalar izleyicilerin bu tutumu karşısında teker teker pes etmeye başlarlar. Ama içlerinde bir tanesi hâlâ yarışa devam etmektedir; ‘Yazık, o da pes edecek, oraya ulaşması mümkün değil!’ diye söylenirler.
Ne var ki o kurbağa, büyük bir gayretle tepedeki kuleye ulaşmayı başarır. Diğerleri nasıl başardığını merak eder ve yanına gidip sormak isterler. Sonra fark ederler ki o kurbağa sağırdır…
Çıktıkları yolda kararlı ve inançlı insanlar bu sesleri duymamak için kulaklarını tıkamak zorundadırlar. Zira çevre baskısıyla kaybettiğimiz öyle çok yarış ve kaçırdığımız başarı var ki…