Hayat böyle bir şey işte...Şiir gibi duygusal gerçekçi ve sonucu bağlayıcı...
K O C A R E İ SHey gidi Koca Reis,Gidiyorsun ha,Sen adam gibi yaşamanın bedelini,Biz senin bedenini vurup sırtımıza,Gidiyorsun ha,Ne diyeyim şimdi; iyi mi ettin diyeyim,Kalan.. kalan yok be Reis,Hani, bir kaç küçük anı, bir kaç hatıra,İçimde tuhaf bir his,Sana geldi diyor belki de sıra..Pekala, baş üstüne,Ölüm çoktan kabulüm,Nasıl olsa çocuklar büyüdü,Üç buçuk emekli aylığımla geçinir gider karım,Lakin, lakin benim korkum;Şiirlerim kalır diye yarım,Satılır diye bir mahalle bakkalına kitaplarım,Zeytin sarılır, helva sarılır,Kalırsa duvarda bir resmim kalır,Belki kapı zilinde bir müddet ismim,Sonra, sonra unutulur gider cismim dahi..Hey gidi Koca Reis,Gidiyor musun sahi.?Hatırlar mısın.? Aynı yıl bitirmiştik okulu,Senin tayinin Anadolu'ya çıkmıştı da,Giderim ulan demiştin, güle oynaya giderim,Bizi vatan haini ilan edip;Ve güle oynaya gitmiştin, bir akşam treniyle,Gerçi sık sık mektuplaşır.Oraları anlatırdın bizlere,Değişmeli derdin, değişmeli buraların makus talihi,Çağırmıştın da gelememiştik be Koca Reis,İş güç işte, biraz da bahane,Kızmıştın, hatırlar mısın, ulan demiştin;Siz benim cenazeme de gelmezsiniz..Geldik, geldik be Koca Reis, geldik,Sen adam gibi yaşamanın bedelini,Biz senin bedenini vurup sırtımıza,Gidiyor musun sahi.?Ne hikmetse en çok bana kızardın,Bırak derdin, şu aşk meşk şiirlerini,Yazacaksan ulan, memleket meselelerini yaz,Öyle Erenköy'de oturup,Köylü geldim, köylü gideceğim hikayelerini kimse yemez,Buralar yok yoksul, buralarda akşamlar ayaz,Buralara ne kimse geliyor, ne yaz,İnsan insanlarına olmalı, taşına toprağına olmalı,İnsan vatanına olmalı uşak..Gelmeyin ulan, gelmeyin derdin; ölümümde dahi,Geldik be Koca Reis, geldik,Sen adam gibi yaşamanın bedelini,Biz senin bedenini vurup sırtımıza,Gidiyor musun sahi.?Kalan, kalan yok be Reis,Satılır palton bir eskiciye,Kömürlüğe atılır haftasında masan,Kalırsa duvarda bir resmin kalır,Belki, belki kapı zilinde bir müddet ismin..Mehmet ÇETİN
