• İHSANBAŞKAN

DÜNYA VİCDAN GÜNÜNDE VİCDAN MUHASEBESİNE DAVET

GÜNDEM Haber Girişi : 16 Mart 2021 11:44
DÜNYA VİCDAN GÜNÜNDE VİCDAN MUHASEBESİNE DAVET
Tüm insanlığın ortak temel değeri olması gereken vicdan duygusunun önemine dikkat çekmek için her yıl 16 Mart tarihinde Dünya Vicdan Günü kutlanır.

Tüm insanlığın ortak temel değeri olması gereken vicdan duygusunun önemine dikkat çekmek için her yıl 16 Mart tarihinde Dünya Vicdan Günü kutlanır. 


Dünya Vicdan Günü’nde vicdan duygusunun önemi ve anlamı ifade edilir. 16 Mart Dünya Vicdan Günü, 2003 senesinde İsrail buldozerleri tarafından ezilerek hayatını kaybeden Rachel Corrie’ye ithaf edilir.

16 Mart’ta Rachel Corrie’nin katledilmesinin ardından, Otuzuncu Harf Edebiyat ve Düşünce dergisi tarafından bu tarih, Dünya Vicdan Günü olarak kabul edilmiştir. İsrail askerleri, 16 Mart 2003’de buldozer operatörleri ile Rachel Corrie’yi katletmiş ve daha sonra bu olayın bir kaza olduğunu söylemiştir. Corrie’nin ölümün ardından o tarih Dünya Vicdan Günü olarak isimlendirilerek hem Rachel Corrie’ye atfedildi hem de vicdanın önemine dikkat çekmek için çalışmalar başlatıldı.


RACHEL CORRİE KİMDİR?


Rachel Aliene Corrie, 10 Nisan 1979 tarihinde ABD'nin Washington eyaletine bağlı Olympia kentinde dünyaya gelmiştir. Okulunun son sınıfında okurken tayiniyle "Refah-Olympia Kardeş Şehir Projesi" kapsamında Gazze'ye gitmiştir.

Gazze'ye indiğinde, şehirde İkinci İntifa sürmekteydi ve burada İsrail Ordusu'na ait birliklerin, Filistinlilerin evlerini yıkmasına karşı şiddet dışı eylemler yapan ISM aktivistyleriyle tanışmıştı.

Gazze'ye geleli henüz 2 ay olmadan, 16 Mart 2003 tarihinde iki İsrail buldozerine karşı 8 ISM aktivisti ile sürdürdüğü 3 saatlik direniş sonrasında ise İsrail askerleri tarafından öldürüldü. Buldozer tarafından iki kez çiğnenmesi sonucu kafatası kırıldı, kaburgaları parçalandı ve akciğerleri delindi.

Rachel Corrie'nin ölümünün ardından açılan soruşturmada görgü tanıkları, buldozerin bir İsrail askeri tarafından kullanıldığını ve kasıtlı bir şekilde Rachel Corrie'yi ezdiğini söyledi. Ancak başka görgü tanıkları, olayın bir kaza olduğunu ve buldozeri kullanan operatörün Rachel Corrie'yi görmediğini savundu.

Corrie'nin ailesi, İsrali hükümetine karşı dava açtı. Davada İsrail'e yönlendirilen suçlarda, "kapsamlı ve güvenilir bir soruşturma yürütmemekle, Corrie'nin ölümünden sorumlu olmakla ve Corrie'nin kasıtlı bir şekilde öldürüldüğünü ya da askerlerin umursamazca ve ihmalkar davranışları sonucu öldürüldüğü" iddia edildi.

Corrie'nin ailesi dava kapsamında 1 dolarlık bir tazminat talebinde bulundu ve sadece Corrie için ve savunduğu Filistin davası için adalet istediklerini göstermek istedi. Ancak 2012'nin Ağustos ayında İsrail mahkemesi davayı reddetti ve İsrail'in 2003'teki askeri soruşturmasını onaylayarak İsrail Hükümeti'nin Rachel Corrie'nin ölümünden sorumlu olmadığı kararını verdi.

Kararın ardından İsrail yargı sistemi ve soruşturmanın meşrutiyeti halk tarafından sorgulanmaya başlandı. Rachel Corrie anısına “My Name Is Rachel Corrie” isimli tiyatro ve “The Skies are Weeping” isimli kantat tertip edildi. Aynı zamanda Rachel Corrie Foundation for Peace and Justice (Barış ve Adalet için Rachel Corrie Vakfı) adında bir vakıf kuruldu ve günümüzde halen çalışmalarını sürdürmektedir.

Bugün günlerden Rachel Corrie,


Bugün, 16 Mart 2003’de olmamız gereken yerde olup, ölmemiz gereken yerde ölen, 23 yaşındaki, Amerikalı, mazlumların altın saçlı kızı Rachel’in katledildiği gün…

Rachel’ın güzelliğini bir bilsen,
Rachel’ın bir yolun tam ortasında durduğunu bir bilsen…
Öyle diyordu Rachel:
“Ben çağrılıyorum anne
Bana içimde bir ses oluyor anne
Baba… İnsan insanın kurdudur derdin
İnsan insanın yurdudur diyebilirdin baba…”

Aşk işte böyle bir şey, sade ve yüce
Benzer Rachel’ın yaptığı sürprize…

Rachel Corrie, kısacık ömrüne koca koca hayaller, umutlar sığdırmıştı. Rachel’in bir rüyası vardı, ilkokul 5. sınıfa giderken yani daha henüz çocukken, kürsüden yaptığı konuşmasında tüm dünyaya rüyasını işte şu sözlerle anlatmıştı;

Ben diğer çocuklar için buradayım.
Buradayım çünkü önemsiyorum.
Buradayım çünkü her yerde çocuklar ıstırap çekmekte
Çünkü kırk bin insan her gün açlıktan ölmekte
Buradayım çünkü o insanların çoğu çocuklar

Anlamalıyız ki, fakirler her yanımızda ve biz onları görmezlikten geliyoruz.
Anlamalıyız ki, bu ölümler önlenebilir!
Anlamalıyız ki, üçüncü dünya ülkelerindeki insanlar da tıpkı bizim gibi düşünür, endişelenir, güler ve ağlar.
Anlamalıyız ki, onlar bizim rüyalarımızı görüyor, biz de onların rüyalarını!
Anlamalıyız ki, onlar biziz, biz de onlar!

Rüyam; 2000 yılına kadar açlığı bitirebilmek!
Rüyam; fakirlere bir şans verebilmek!
Rüyam; her gün ölen kırk bin insanı kurtarabilmek!
Rüyam gerçekleşebilir ve gerçekleşecek,

Eğer hepimiz geleceğe bakıp oradaki parlayan ışığı görebilirsek.
Eğer açlığı görmezlikten gelirsek o ışık sönecek.
Eğer hepimiz yardımlaşır ve beraber çalışırsak o ışık yarının umuduyla büyüyecek ve özgürce parlayacak…

Rachel, gerçek bir vicdan hareketi gönüllüsüydü ve 23 yaşında insanlık onuru için can veren mazlumların altın saçlı kızı, gelmiş geçmiş Dünyanın En Güzel Kızı ünvanına sahiptir artık bizim için!

Ölüm nedeni, resmi raporlarda kaza diye geçse de, kaza ile değildi ölümü; kasten ve canice… Filistinli bir aile, eviyle birlikte yok edilmesin diye İsrailli askeri bir buldozere siper olduğu için ezilerek, katledilmişti Rachel Corrie… Zulüm susturmak istediği sesi nara yapar, şimdi tüm gönüllerde yaşıyor, Raşel

Nasıl da güzel duruyordu ‘İsrailliler, çocukları öldürmeyin’ pankartının yanında… Ve belki de adını dahi duymadığı bir şairin “çocuklar öldürülmesin, şeker de yiyebilsin…” dizeleriyle yıllarca önceden kendisine selam ettiğinden habersiz…

İnsanlığın büyük bir çoğunluğunun istemediği korkunç bir savaşa doğru sürüklenirken küremizin dört bir yanındaki protesto yürüyüşlerinde pankartlarda resmi dolaştırılan ya da kuklaları ateşe verilen ‘kötü adam’ların da birçoğu Amerikalıydı oysa… Tam da böyle bir dönemde aynı kalabalıkların yüreğini hayranlık duygularıyla dolduran ‘güzel insan’ın da Amerikalı olması ne kadar garipti değil mi?

RACHEL, AMERİKAN BAYRAĞI YAKMIŞTI

Gazze’ye giderek, İsrail ordusuna ait buldozerlerin Filistinlilerin evlerini yıkmasını önlemek için canlı kalkan olan Rachel Corrie’ye Filistinliler ‘ajan’ olabileceği düşüncesiyle şüpheyle yaklaşmıştı. Ancak Filistinlilerle tek yürek olan Corrie, Arapça öğrenmeye başlamış, Amerika’nın Irak’ı işgal etmesiyle de Amerika’ya karşı öfkesini, Gazzelilerle birlikte “Zulüm bizdense ben bizden değilim” diyerek Amerikan bayrağını yakarak göstermişti.

O VAHŞİ SERBEST KALMIŞTI

Her şartta, savaşta bile kadın ve çocuklara karşı merhamet gösterilmesi gerekirken vahşi bir İsrailli şoför, hiçbir sızı duymadan, henüz 23 yaşında, gencecik bir kız olan barış eylemcisi Raşel’i gözünü kırpmadan öldürmüş ve cinayeti işleyen askeri şoför, tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakılmıştı. 

İSRAİLLİ BİR HÂKİM 7 YIL SONRA RACHEL’İ HAKLI BULDU

Corrie’nin ölümün ilk yıldönümünde Haaretz Gazetesi’nde yazan İsrailli bir yorumcu, “İsrail’de, Corrie’nin adı neredeyse unutulacaktı.” şeklinde yazmıştı. Ancak tüm dünyanın gözleri önünde gerçekleşen vahşet, Corrie’nin ölümünden tam 7 sonra tekrar gündeme geldi. İsrail’in kuzeyindeki Hayfa şehrindeki bir hâkim, Rafah’taki Filistinlilerin evlerinin yıkılmasını önlemek için buldozerin önünde dururken, yasadışı bir şekilde öldürülen 23 yaşındaki Corrie’nin haklı olduğu kararını verdi. 

İngiltere’de Guardian tarafından yayımlanan Rachel’in ailesine yazmış olduğu dikkate değer bir dizi e-postasında, kendi yaşamını neden tehlikeye attığını şöyle açıklıyordu:

Adı Rachel Corrie…
Henüz 23 yaşındaydı, 
kocaman adamların henüz keşf edemediği 
masum ve tertemiz bir yüreğe sahipti. 
Tüm dünyanın vicdanıydı o, 
kaybedenlerin, yıllardır kaybetmeye 
mahkûm edilenlerin safında çıktı son yolculuğuna… 
Hiç tanımadığı, istese hiç de tanımayacağı, 
“banane…” deyip geçebileceği insanların, 
acılarına sırt çevirebileceği insanların yanında olmak için 
gerdi göğsünü tanklara… 
Her zaman insani duygular galip gelemezdi ya…

Ajanslar, ezilişinin fotoğrafları geçti hemen; 
ilk karede bir buldozerin önünde duran sarışın bir kız, 
sonra buldozerin ilerleyişi ve geri gitmesi, son karede de ezilmiş, kanlar içinde bir yüz ve beden… İki dakika önceki sarışın kızdan bir eser kalmamıştı; ezilmiş kanlar içinde bir yüz… Arkadaşları tarafından hastaneye ulaştırıldığında Rachel ölmüştü.

Yorum Yaz
  • UYARI: Konuyla ilgisi bulunmayan, hakaret içeren cümleler veya imalar, inançlara saldırı, şiddete teşvik yorumları onaylanmamaktadır.