BAZEN EVRİM İÇİN DEVRİM GEREKİR
Tüm kurduğumuz masal, emek verdiğimiz ilişkiler yerle bir olur.
Artık evriliyorsundur...
Bu tıpkı eski yuvanı restore etmenize benzer.
Köklerine dokunamazsın bilirsin ki oraya aitsin.
Fakat yenilik ister ruhunu.
Tüm evi yeniden yapılandırmak gibi.
O ara her şey dağılır. İnşaat halindeki ev ruhunu sıkıştırır.
Kapılar, laminantlar, mutfak, banyo aklının alabildiği her şey sökülmüştür.
İçine sığındın evin darma dumandır. Korku sarar zihnini bu kadar ev nasıl bitip te yenilenecek diye.
Bir taraftan bilir büyük yanın yenilenen yuvanda mis gibi ferahlatıcı hissedeceksin fakat bu karmaşa yorar bir hayli zihnini ve bedenini.
Tüm yapılanma bitip yeniden düzenlendiğinde oh be çektiğim emeğe değdi dersin. Baka baka doyamazsın yenilenmiş yuvana.
Tıpkı zihninde böyledir yenilenme zamanında tüm ilişkiler bozulur.
Tırnaklarınla, tüm hayallerinle, tüm emeklerinle kurduğun o ilişkiler son bulur. Neler oluyor dersin bir korku sarar ruhunu.
Sonra fark edersin ki EVRİLİYORSUN. Masal bitmiş.
Masallar ülkesi kurulmuş zihninde.
Öyle esnemiş ki bakış açın çiçekler açmışsın. Ve o andan sonra asla eski sen olamazsın.
Çünkü sen artık MASALLAR ÜLKESİSİNDİR...