Ayakkabı boyacılığı can çekişiyor
Bir devrin olmazsa olmazlarından herkesin ekmek parası için yapmaya çalıştığı ve birçok kimsenin evine ekmek götürdüğü ayakkabı boyacılığı da teknolojiye yenik düştü.
Son dönemlerini yaşıyor diyerek sitemini dile getiren ayakkabı boyacısı Selami Ak: "Bizden sonra bu mesleği yapacak kalmadı. Kimse yapmak ta istemiyor. Bu meslekten çok şükür evimize ekmek götürmeye çalıştık. Ancak son zamanlarda eskiden olduğu gibi ayakkabı boyatan çıkmıyor. Evlerde hazır parlatıcı boya bulunuyor. Bu boyalar ayakkabılara zarar verse de kullanımına devam ediliyor. Tabi bu arada sokak ve caddeler eskisi gibi değil. Ayakkabıdaki boya hemen bozulmuyor. Eskiden çamur toprak ayakkabıdaki boyanın bozulmasına yol açıyordu. İnsanlar daha çok yaya yürüyordu. Son zamanlarda insanlar spor ayakkıbalara yöneldi. Deri ayakkabılar azaldı. bütün bunlar yanyana gelince müşterimiz de azaldı. Kısacası ayakkabı boyayan da azaldı müşteri de" diyerek konuştu.
Köyden şehire göç başlayınca şehirde hiçbir şey yapamasam ayakkabı boyar yine evime ekmek götürürüm denilirdi. Boyacılık işini büyükler yapmasa bile evin küçükleri ellerine geçirdikleri tahtadan boya sandığıyla ev bütçesine katkı sağlamaya çalışırdı. Bundan 40-50 yıl öncesine bakınca kimler ayakkabı boyacılığı yapmadı ki diyesi geliyor insanın.
Samsunda özellikle Atatürk Parkının bulunduğu yerde en az 25 -30 ayakkabı boyacısı bulunurdu. Bugün yerinde olmayan Konak Sinemasından Mithatpaşaya doğru giden yolda sıra sıra ayakkabı boyacıları yer alırdı. Her kahvenin önünde iki üç boyacı hazır olurdu.
Her insanın ayakkabı boyacılığı ile ilgili bir hatırası veya hikayesi vardı. Teknoloji bu mesleği de etkileyerek kaybolmasına yol açtı.
