Gazeteci kalemini namus bilir.
Kamusa saygılıdır.
Bin düşünür bir yazar.
Şimdi bir cümle kurup noktayı koymak istiyorum.
Vicdan muhasebesi yapmayı bilmeyenden gazeteci olmaz.
Bir düşünür "Sanat ekmek peşine düşerse alçalır" der.
Gazetecilikte öyledir.
..................
Elbette ekmek derdinde olunmalı fakat meslek ekmeğe kurban edilmemeli.
Dün ile bugün arasında bir mukayese yapmak gerekirse bugün gazetecilik yapmak bu meslekten ekmek yemek daha zordur.
......................
Gazeteci olmak kolay ancak sorumluluğunu taşımak zordur.
Bu yüzden önüne gelen gazeteciyim diyebilir fakat bunların arasından sorumluluğunu taşıyan az çıkar.
Gazeteciyim demeye zorlananlar haberciyim diyerek kesip atıyor.
Her mesleğin yemini olduğu gibi bu mesleğin de kendine has yemini vardır.
Bu meslek erbabı "Gazetecilik meslek ahlak ve ilkelerine uymaya söz veriyorum" der.
Yiğidin sözü yemin, yemini de sözüdür.
Ahlak ve güven gazetecinin vazgeçilmezidir.
Gazeteci ifşacılıktan, iftiradan, gammazlıktan, cambazlıktan, şantajdan montajdan uzak durur.
"Çamur at izi kalır" düşüncesiyle hareket etmez.
Birilerinin adamı olup "Kimin ekmeğini yersem onun şarkısını söylerim" demez.
....................
Bilen biler bir zamanlar bu meslek mensuplarının saygınlığı ve itibarı vardı.
Her yerde ciddiye alınırdı.
Herkes Gazeteciyim diyemezdi.
Tekrar o günlere dönmek mümkün değil fakat bu itibarı yeniden sağlamaya çalışmak mümkündür.
Önce insan sonra gazeteciyim diyebilenlere selam olsun.
25.12.2021 11:19:00