MİLLETLERİN CANSUYU ŞAİRLER ve OZANLAR

MİLLETLERİN RUHUNA CANSUYU KATANLAR; ŞAİRLER ve OZANLAR

Ahmet SEVEN

Samsun Yazarlar Derneği Başkanı 

Şair Mehmet Emin Yurdakul;

“Bırak beni haykırayım, Susarsam sen matem et.

Unutma ki şairleri haykırmayan bir millet,

Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuklar gibidir” der.

Yine bir düşünür; “Bir ülkede türkü yakanlar kanun yapanlardan daha etkilidir” diyor.

“Güzel insanlar güzel atlara binip gitti” sözünü hatırlıyorum.

Her geçen gün bir şair bir ozan çekip gidiyor aramızdan.

Yerine yenisi gelmiyor.

Zira bir şairin ozanın yetişmesi öyle kolay değildir de ondan.

Halen hayatta olanlara da sahip çıkamıyoruz.

Farkında mısınız şiirlerini okuyup türkülerini dinlediğimiz şair ve ozanların tamamına yakını toprağın altındalar.

Toprağın üstünde olanların da farkında değiliz.

Yoksa biz yaşayanlarına değer vermeyen, bu kıymeti ancak öldükten sonrasına saklayan garip bir millet mi olduk?  

Gündelik yaşayan toplumların karakteri böyledir.

Dr. Ferit Kam diyor ya hani;

“Sağlığında nice ehli hünerin,

Bir tutam tuzu bile yoktur aşına,

Öldürürler evvel onu açlıktan,

Sonra bir abide dikerler başına”

Tıpkı buna benziyoruz.

Hem türkülerimizi, hem de kendimizi popüler kültüre öyle kurban etmişiz ki...

Şenliklerimizde, toplantılarımızda bile türkülerimizden ırağız.

Varsa yoksa popüler kültüre ait ne olduğu belirsiz, hatta isim bile veremeyeceğimiz gürültüler içerisindeyiz.

Müzik deyip geçiyoruz.

Bu büyük millet bu günlere şairiyle, ozanlarıyla gelmiştir.

Şair ve ozanlar memleketin ruhuna akan can suyu gibidirler.

Yalnız memleket mi? Milletlerinde ruhuna can suyu katanlardır. 

Onlar gidince gönül pınarlarımız kurudu, ruh toprağımız çoraklaştı.

Duygumuzu yitirmek bir yana adeta kendimizi kaybettik.

Bugünden tezi yok Valilikler, belediyeler  ülkemizin dört bir yanında bulunan halk ozanlarına şairlerine haber salmalı gelin türkülerinizi söyleyin, şiirlerinizi okuyun demelidirler.  

Hatta Kültür Bakanlığı öz kültürümüze karşı suskunluğunu bozmalı il il, kasaba kasaba ozanlarımıza programlar düzenlemelidir.

Bu ülkeyi en güzel onlar tarif etti, popüler kültür de onları tahrif etti.

Artık bundan kurtulmanın zamanı gelmelidir.

Siyasetimiz, kemiyetimiz, keyfiyetimiz Vatan-Millet-Bayrak üzerine örülmelidir.

Ne diyordu şair Mehmet Emin Yurdakul;

“Unutma ki şairleri haykırmayan bir millet,

Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuklar gibidir”

Anlıyor muyuz şimdi neden yetimler gibi boynu bükük kaldığımızı?

Gidenler için söylüyorum.

Hala bir Aşık Veysel, Neşet Ertaş, Mahzuni Şerif…yetiştirebilmiş değiliz.

Hala Necip Fazıl, Abdurrahim Karakoç, Erdem Beyazıt, Nazım Hikmet’e ulaşabilmiş değiliz.

Yediyüzyıldır yeni bir Yunus Emre’miz niye olmasın?

Hiç olmazsa yaşayanlara sahip çıkıp elinden tutulsun.

Aralarındaki cevherler ortaya çıkarılsın.

Gönül ırmaklarımız kurumasın, kurutulmasın.