ÇEK ULAN ŞU ELİNİ KORNADAN

ÇEK ULAN ŞU ELİNİ KORNADAN

AHMET SEVEN

Önünde en az on araç var.

Trafik bir an kilitlenmiş durumda.

Kimsenin bir şey yapabildiği yok.

Santim yol bulsalar ilerleyecekler.

Arkalardan korna sesleri başlıyor.

Güya sıkışan trafiği korna ile açacaklar.

Önünüzdeki kilitlenmeye mi yanarsınız, korna seslerinin kirliliğine mi?

Trafik kilitlenmesi dediysem topu topuna 1 bilemedin 2 dakika içerisinde açılır.

Sabret.

Nerede?

Habire kornaya basıyor.

Apartmanın 8. katındaki birisine geldiğini bildirmek için kornaya basıyor.

Daha kırmızı ışığın süresi dolmadan başlayan korna sesleri.

Emin olun böylelerini görmek için dönüp bakıyorum.

Sırf insan olup olmadıklarını anlamak için...

Konvoyları söylemedim daha.

Kimler mi?

Aslında onlar kendilerini iyi biliyorlar.

Bizimse adam evladı bildiklerimiz.

Şoför koltuğuna oturuncaya kadar insanlığına şahitlik yaptıklarımız.

Sonra?

Sonrası malum oraya oturunca insanlıkları bitiyor.

Adına ne derseniz deyin.

Yabanilik başlıyor.

Edepsizlik, yavşaklık, hanzoluk…

Bir arkadaşım anlatmıştı.

6 ay Avrupa’da kaldım kornanın yerini unuttum.

Bizdeki odunlar bırakın kornaya basmayı, korna sesini az bulup fırsat bulabilseler kafalarını camdan çıkartıp bir de böğürecekler.

Ben şimdi sana hangi kelime ile hitap edeyim.

Ne desem alınır, yüzün kızarır utanır mahcup olursun bilemiyorum ki.

Anla işte.

Kısacası:

Çek ulan şu elini kornadan.